Gastvrijheid voor gehandicapte

Auteur: Redactie
11 april 1999
Gastvrijheid voor gehandicapte

Mensen met een handicap gaan net zo graag op reis als ieder ander. Vaak is het vinden van geschikte accommodatie echter een probleem. Trappen, onpraktisch sanitair, en de afwezigheid van noodzakelijke leuningen kunnen het verblijf vergallen. Maar ach, over wat voor groep spreken we nu helemaal? Schrik niet: meer dan een miljoen mensen.

Ouderdom komt met gebreken. In een tijd van toenemende vergrijzing spreken de cijfers van het CBS boekdelen: anderhalf miljoen Nederlanders hebben te kampen met een ernstige tot zeer ernstige handicap. Het gaat dan om moeilijkheden met lopen, zitten, staan; of bijvoorbeeld om slechtziendheid. Als we ook lichtere beperkingen meetellen, komen we zelfs in de buurt van drie miljoen mensen. Dat is geen geringe doelgroep voor de hôteliers. Juist gehandicapten en ouderen zijn vaak vrij om in het laagseizoen te reizen; zij geven doorgaans de voorkeur aan hotels boven andere overnachtingsmogelijkheden.

Weinig voorzieningen

Toch  is maar een klein gedeelte van de Nederlandse hotels voldoende toegerust voor deze groep. Anne Marie Dees van het Landelijk Bureau Toegankelijkheid wijst op een jaarlijkse enquête waaruit blijkt dat van de Nederlandse hotels maar twintig procent voorzieningen heeft voor gehandicapten. Sommige problemen kom je in bijna alle hotels tegen. Dees geeft een voorbeeld: ’In badkamers tref je vaak alleen een bad aan, en geen aparte douche. Maar een bad is zo goed als onbruikbaar voor mensen die slecht ter been zijn, laat staan voor rolstoelgebruikers. Zij hebben veel liever een ruime douchecabine met een handsteun en een neerklapbaar zitje.’

Dees wijst erop dat aanpassingen voor gehandicapten meestal ook ten goede komen aan andere klanten: ’Ikzelf bijvoorbeeld, heb een klein kindje, en vind het heel makkelijk als een douchecel ruim is opgezet. Dan kan ik een badje neerzetten voor mijn kind, en kan er zelf ook nog bij om te helpen.’

Wat kunnen hôteliers nog meer doen om hun zaak toegankelijker te maken? Volgens Anne Marie Dees is ruimte in ieder geval een kernbegrip. Men moet zich overal makkelijk kunnen wenden en keren. Voor rolstoelgebruik is een open draaicirkel van 1.50 m noodzakelijk. Overigens is het ook voor ’gewone’ gasten prettig  om in zo’n ruim opgezette kamer te logeren. In de badkamer zijn diverse zaken waaraan je kunt denken: wastafels dienen zo hoog te zijn dat een rolstoel er deels onder kan rijden; het moet mogelijk zijn om een toilet van de zijkant te benaderen, ook met een rolstoel. Daarnaast zijn steunbeugels, waaraan de gast zich kan optrekken, een noodzaak. Een alarmknop kan redding bieden bij onverhoopte problemen.

Gastheerschap

Maar met de inrichting is de hôtelier er nog niet. De attitude is misschien wel het belangrijkst: zorgen dat ook gehandicapten zich welkom voelen. Dat blijkt niet voor elke baliemedewerker even makkelijk te zijn, volgens mevrouw Dees. ’Nog te vaak wordt de rekening aan de gezonde partner overhandigd, terwijl de gehandicapte partner erom vroeg. Een eenvoudige gedragslijn is: doe gewoon. En dat is niet hetzelfde als de handicap negeren. Als iemand ergens moeite mee heeft, is het altijd aardig om even te helpen.’

Auteur: Alexic van Erp

HM30JAAR HM301999

Overig nieuws