Gabriella Esselbrugge runt niet alleen het Giethoornse hotel De Dames van de Jonge, dat al drie generaties in de familie is. Ze staat ook nog eens zeven dagen per week in de keuken en heeft haar handen daarmee meer dan vol. Toch vindt ze daarnaast de tijd om zich actief in te zetten voor plattelandsontwikkeling. Haar zelfontwikkelde ‘Giethoorn-model’, waarin hospitality als verbindende kracht centraal staat, rolt ze inmiddels uit in landen als China, Zuid-Korea, Vietnam en Maleisië.
“Hospitality gaat bij ons niet alleen over leisure, maar ook steeds meer over business”, vertelt Esselbrugge, gezeten in het restaurant van haar achttien kamers tellende hotel. “We ontvangen veel internationale delegaties, die van ons trainingen krijgen op het gebied van plattelandsontwikkeling. Daar hebben wij het ‘Giethoorn-model’ voor ontwikkeld, dat draait om hoe hospitality de verbinder kan zijn tussen alle actoren op het platteland. En dat het ook een drager kan zijn om uiteindelijk de schouders onder de ontwikkeling van jouw dorp of plattelandsgebied te zetten.”
In het Giethoorn-model gaat het niet enkel om hospitality, al is dit volgens Gabriella Esselbrugge wel het belangrijkste onderdeel. Het raakt ook aan agri-foodproductie, cultuurhistorie, toerisme, watermanagement en ecologie: “Want we zijn altijd te gast in de natuur en de basis is dat je bij alles wat je doet moet nadenken op de impact. Dat model komt hier in Giethoorn samen en het is ook iets waar ik me steeds meer op ga richten, omdat je merkt dat het beter bij ons past en verdieping geeft. We zien ook dat gasten daar naar op zoek zijn. Natuurlijk is het voor ons belangrijk dat iemand uit de buurt even een kopje koffie komt drinken, want dat sociale karakter en die rol van huiskamer voor de omgeving zijn superbelangrijk. Maar dat willen we ook zijn voor internationale gasten en delegaties, omdat die het verschil op hun eigen platteland kunnen maken. Zij kunnen die modellen meenemen en wij kunnen helpen met de implementatie.”
Giethoorn als basis
Dat internationale netwerk bouwde Esselbrugge de afgelopen jaren stap voor stap op. Vanuit haar kantoor in Shanghai helpt zij mee met de implementatie van het model in verschillende landen in Zuidoost-Azië. Giethoorn blijft echter de basis, waar de internationale delegaties de kunnen zien hoe het model in de praktijk werkt: “Hier in de polder zitten veel mooie bedrijven. De een doet circulaire landbouw, de ander zit juist weer in de precisielandbouw… En we werken bijvoorbeeld samen met een biologische zuivelboerderij. Zo maak je een compleet verhaal in een cluster. Het Nationaal Park Weerribben-Wieden speelt hier ook een belangrijke rol in.”
Voor Esselbrugge komt dit model voort uit de overtuiging dat bedrijven bij moeten dragen aan hun gemeenschap en mee moeten denken over de toekomst: “Als familiebedrijf kunnen we dat heel mooi, want ik heb geen kortetermijnvisie. Er zijn natuurlijk altijd vraagstukken die je op de korte termijn moet oplossen, maar op de lange termijn spelen de grote vraagstukken waar je je over moet buigen. Stel dat mijn kinderen, die nu nog te jong zijn, het bedrijf over zouden willen nemen, hoe denken zij dan dat onze toekomst eruit zal zien? En dat geldt niet alleen voor mijn eigen kinderen, maar voor de hele toekomstige generatie. Vraagstukken als hoe de natuur zich ontwikkelt en wat wij kunnen bijdragen aan de waterkwaliteit, vind ik als ondernemer heel belangrijk. Ik kan over dat soort dingen nadenken omdat mijn wortels hier liggen. En omdat ik wil dat de wortels van de toekomstige generatie hier stabieler worden en stevig verankerd zijn in dit gebied en deze samenleving.”
Dit is het deel twee van het gesprek met Gabriella Esselbrugge. Lees deel één hier: "Als alle hotels besluiten geen kamers meer te geven, is Booking weg".
Eigen identiteit
Mochten Esselbrugge’s kinderen De Dames van de Jonge op termijn overnemen, dan kan het zijn dat zij de leiding krijgen over een groter hotel dan nu het geval is. Er wordt nagedacht over een mogelijke uitbreiding, al is de vraag of dit haalbaar is: “Iemand zei laatst tegen mij: ‘Je kan hier toch veel beter een nieuw hotel bouwen.’ Daar ben ik ooit mee bezig geweest, maar dan wordt het een heel ander hotel. Verbouwingen of uitbreidingen zijn hier lastig omdat je honderdduizend dingen tegenkomt die eerdere generaties anders hebben gedaan en het ook nog eens een hoop geld kost. Maar het hotel heeft nu wel een eigen identiteit en dat is voor mij heel belangrijk.”
“Daarnaast moeten we, in het geval van een uitbreiding, ook aan een hoop andere dingen gaan denken. Nu kan je bijvoorbeeld nog zeggen dat alle gasten hier in het restaurant kunnen eten. Dat zou dan niet meer kunnen. Dat betekent dat je een groter restaurant moet hebben en een groter restaurant betekent weer een grotere keuken en misschien ook wel een grotere bar. Dat soort facetten moet je niet uit het oog verliezen.”
Blijf op de hoogte!
Twee keer per week het actuele en relevante hotelnieuws in uw mailbox? Registreer hier voor onze gratis digitale nieuwsbrief en blijf op de hoogte.
