Dan pas is het een echt modern hotel. Als je in The Hempel in Londen wilt logeren of dineren, moet je het exacte adres aan de taxichauffeur kunnen geven, anders gaat het feest niet door. The Hempel heeft aale toonaangevende designtijdschriften gehaald, maar de buren weten van niets. Kennelijk hoort dat zo bij ‘designhotels’.
Toen we op zoek gingen naar One Aldwych, liepen we er met ons achten straal voorbij. We hadden voor onszelf een ‘werkweekend’ georganiseerd. Vrijwel in elk hotel konden we rekenen op uitvoerige rondleidingen van gedreven managers en afdelingshoofden. We hebben ons geconcentreerd op twee categorieën binnen het luxe segment, te weten de klassieke hotels (onder andere The Dorchester, Grosvenor House, Mandarin Oriental, The Ritz) en de moderne hotels (zoals The Hempel, St. Martins Lane, Sanderson, One Aldwych). De contrasten bleken enorm te zijn.
Waar de klassieke hotels door middel van barokke, of Art Deco-achtige stijlen de (veronderstelde) rijkdom luidruchtig tentoonspreiden, daar strijden de moderne hotels om de eerste plaats in soberheid, eenvoud, en onherkenbaarheid. Waar de entree van de klassieken een aparte cul de sac is met een monumentale hal tussen twee vleugels, daar is de voordeur van de modernen één met de gevel van het blok waarin het hotel zich bevindt. Waar de namen van de klassieken soms meters hoog in gouden letters staan geschreven, daar zijn de namen van de modernen aangebracht in een tien centimer hoog zwart lettertje.
De extremen ontmoeten elkaar pas weer ter hoogte van de bedragen die in zulke hotels worden gestoken. Die doen je zonder uitzondering naar adem happen. Recent overgenomen of ontwikkelde hotels moeten minstens een half miljoen pond (x fl 3,60!) per kamer hebben gekost, anders zijn ze het vermelden niet waard. Bovendien hebben de meeste tophotels een personele bezetting van zeker twee goedgetrainde mensen per kamer, waardoor het serviceniveau hoog is.
Londen heeft circa 55.000 drie-, vier- en vijfsterrenkamers, Amsterdam zo’n 15.000. In 1998-1999 zijn er in Londen ruim 3.600 kamers bijgekomen, en de verwachting is dat die ‘bouwdrift’ de komende paar jaar niet getemperd zal worden. Bezettingsgraden en kameropbrengsten lijken er niet onder te lijden.
Op de terugweg vroeg een van mijn collega’s aan iedereen van ons gezelschap welk hotel de meeste indruk op hem of haar gemaakt had. Dat leverde acht verschillende, goed onderbouwde antwoorden op. Die diversiteit moeten we in Amsterdam ook zien te bereiken. Het wachten is op een modern designhotel in bijvoorbeeld een verlaten bankgebouw in de binnenstad. (Misschien is het er al, maar kon ik het nog niet vinden...) Het wachten is op de verbouwing van het American Hotel, waarbij kosten noch moeite worden gespaard om alle Art Deco-elementen in ere te herstellen. Ik hoop dat ze haast maken.
HM302000
