Zussen transformeerden Westcord-hotel: “We gingen hier kijken om te kunnen zeggen: jullie zijn knettergek”

Auteur: José Mast
Interview HM+ 27 oktober 2025
Zussen transformeerden Westcord-hotel: “We gingen hier kijken om te kunnen zeggen: jullie zijn knettergek”

Hotel Inn Salland in Raalte is een ware blikvanger voor wie er toevallig langsrijdt. Wat is dat voor een aparte boerderij in vakwerkstijl met dat gezellige terras? Het is het bedrijf van de zussen Dominique (31) en Nicole (30) Hutten, die er ondanks hun jonge leeftijd al hun vijfjarig ondernemersjubileum vieren. Een interview over hoe ze na een periode van overleven een gemêleerd gezelschap aan gasten ontvangen en nu vol inzetten op de combinatie feesten, eten en slapen.

Op de bar staan de bloemen van de eigenaars Ans en Max Middelbosch. Ans kwam net even langs om de twee ondernemers te feliciteren met hun jubileum. Het is meer dan een aardig gebaar; de zussen hebben zich van begin af aan welkom gevoeld op het terrein van hun huurbaas. Nicole: “Voorheen was dit een Westcord-hotel en via een kennis van mijn vader hoorden we dat het in de stille verkoop was. Toen wij het wilden overnemen, was dat voor alle partijen een uitkomst. De eigenaar was blij dat we de streek kenden - we zijn opgegroeid in Wijhe - en dat we heel gedreven zijn. Twee jonge meiden die een frisse wind door het bedrijf wilden laten waaien.”

Opgeven was geen optie

Maar kort nadat de handtekeningen van Dominique en Nicole en hun meetekenende ouders waren gezet, kondigde de eerste tegenslag zich al aan. “We hadden net een lockdown achter de rug en de bank had ons verteld dat er nooit meer een lockdown zou komen. Dat pakte anders uit. Twee maanden na de opening kwam er al een tweede.”

Dat Hotel Inn Salland nog bestaat is een bewijs van de creativiteit en het doorzettingsvermogen van het ondernemende tweetal. Het budget dat ze hadden gereserveerd voor investeringen, stopten ze volledig in het overeind houden van de zaak. Twee jaar lang draaide alles om overleven. Nicole: “We werkten zeven dagen per week, maakten zelf de kamers schoon en sliepen in het hotel. De verwarming ging uit, we zaten met truien aan achter de laptop in de brasserie. Elk dubbeltje telde. Elke paar maanden moesten we ons weer aanpassen aan wat wel en niet mocht. Ontbijt op de kamer, private dining in een motorbox op de binnenplaats, we bedachten van alles om gasten toch iets te bieden. Opgeven was geen optie. We hadden een hypotheek en een schuld, dus we moesten door.”

De Librije en Postillion

De overstap van hun eerste baan naar het ondernemerschap kwam op zijn zachtst gezegd onverwacht. Dominique en Nicole hadden nog nauwelijks stilgestaan bij hun verdere toekomst toen hun vader met het Westcord-hotel in Raalte op de proppen kwam. Ze hadden beiden de Hogere Hotelschool in Apeldoorn afgerond en niet meer dan enkele jaren ervaring.

Dominique had net haar eerste baan bij De Librije achter de rug, waar ze bijna vier jaar werkte. “Het was een bizar mooie wereld waar ik recht vanuit school in belandde. Ik werkte in het hotelteam, dus ik was onder andere verantwoordelijk voor het inchecken, valet parking en het begeleiden van de gasten naar het restaurant. Heel af en toe liep ik ook mee in de bediening. Het was geweldig om daar te werken. Ik heb er bijvoorbeeld geleerd hoe je met gasten omgaat en hoe je kunt anticiperen op wat een ander nodig heeft.” Nicole: “Jij kan een gast die een slecht humeur heeft door een lekke band weer fluitend laten weglopen. Daar ben jij echt heel goed in.”

Nicole is uit ander hout gesneden en nam vanuit haar eerste baan bij Postillion Hotel Deventer meteen leidinggevende ervaring mee. “Ik had daar tijdens mijn studie al een bijbaan en na mijn afstuderen werd ik gevraagd als F&B-supervisor. Ik was begonnen als groentje in de bediening en opeens gaf ik leiding, ook aan iemand die al veertig jaar in dienst was. Dat was wel even wennen. Het was een heel waardevolle ervaring, die ik een jaar later al kon gaan toepassen in ons eigen hotel.”

Netwerk biedt hulp

De zussen zagen het idee om het hotel in Raalte over te nemen aanvankelijk als een grap. Nicole: “We zijn gaan kijken om daarna stellig te kunnen zeggen: jullie zijn knettergek, dit gaan wij niet doen. Maar toen we het terrein opreden, werden we in het verhaal gezogen en begonnen we met dromen. Wat kunnen wij hier samen allemaal bereiken?”

De belangrijkste eis van de exploitant was dat het binnen drie maanden rond moest zijn, dus veel tijd om na te denken hadden ze niet. Nicole: “Het was een sneltrein die voorbijkwam en we besloten erop te springen. Omdat we ervaring misten, hebben we van begin af aan gebruik gemaakt van ons netwerk. Het was spannend om toe te geven hoe bleu we waren, maar het was overweldigend om te merken hoe graag mensen ons wilden helpen. Onze ouders zijn ook ondernemers - in de bouw en in de detailhandel - en via hen kwamen we in contact met bepaalde experts. Maar we hebben ook zelf actief gezocht. Vrienden, oud-collega’s, familie, iedereen dacht mee. Een financieel adviseur met ervaring in de horecasector hielp met het opstellen van een solide bedrijfsplan en het maken van het financiële plaatje. Vervolgens hielden we dat plan weer tegen het licht bij anderen. Een kennis die werkte bij een bank kon ons precies vertellen welke vragen we zouden krijgen. Zo kwamen we beter beslagen ten ijs.”

Een onderneming starten in coronatijd was uitdagend, maar bood ook kansen. “Als kopers konden we een goede onderhandelingspositie innemen. En met de steun van ons netwerk en de juiste experts lukte het om de financiering rond te krijgen. Onze ouders hadden vertrouwen in ons plan en stonden garant bij de bank. Dat was prachtig, maar gaf ook extra druk. Hun pensioen stond in zekere zin op het spel, dus we móesten presteren.”

Leren delegeren

De nieuwe eigenaars namen het hotel als een pakketje over, inclusief boekingen en personeel. Ze verbraken de banden met Westcord en kozen als naam Hotel Inn Salland. Dominique: “Omdat we in Salland zijn en omdat het gebouw doet denken aan een herberg.” Nicole: “En deze naam is ook wat een gast intikt op Google als hij een hotel in Salland zoekt.”

Na de eerste moeilijke jaren, kwam Hotel Inn Salland in 2023 en 2024 goed op stoom. Het bedrijf had corona overleefd zonder schulden bij de overheid of de verplichting tot het terugbetalen van subsidies. Het investeringsbudget was op, maar de zussen konden met een schone lei hun plan gaan uitvoeren. Dominique: “Drie jaar lang waren we continu zelf op de vloer geweest, samen met een handjevol personeelsleden uit de Westcord-periode. Er zijn nu nog twee personeelsleden die al voor de vorige eigenaar werkten, onder wie de assistent-bedrijfsleider, Petra. Zij is hier bijna zestien jaar geleden begonnen als schoonmaakster. We zijn heel blij dat ze er nog is, want ze kent elk hoekje van het gebouw. Het bedrijf is ook een beetje van haar.”

Na corona leerden de ondernemers pas delegeren, stagiaires begeleiden en nieuwe mensen trainen. Een belangrijke taak, want personeel is voor Hotel Inn Salland randvoorwaarde nummer één. “Werknemers zijn onze dienstverlening. Als zij niet die dienstverlening uitdragen, dan mislukt het hele product en ervaren wij dat direct in onze bezetting en in de reviews. Gasten komen terug omdat ze zich herinneren hoe vriendelijk en betrokken onze medewerkers zijn. Tijdens de check-in draaien we geen standaard riedel af, we gaan het gesprek aan met de gast. Hier worden vaste gasten met hun voornaam begroet, er wordt gevraagd naar hun vakantie of naar een zieke moeder. Er worden handjes geschud en een kus en een knuffel gegeven als iemand jarig is. En er gaat een kaartje op de post als iemand overlijdt. Het zijn kleine gebaren, maar ze maken het verschil.”

Autogroep meets fietspeloton

Die aanpak vertaalt zich inmiddels naar een hotel en brasserie waarin de visie van het tweetal zichtbaar en voelbaar is: een ontmoetingsplaats in het hart van Salland die iedereen kent. “Soms loop ik de brasserie binnen en denk ik: ja, dit is precies hoe we het hadden gewild. Een plek waar iedereen zich welkom voelt. Van zakenreiziger tot familie, iedereen komt hier. Het is een tweede thuis.”

In het weekend ontvangt het hotel veel groepen, die met de auto, motor of fiets de regio doorkruisen. Ook het Amerikaanse Motormuseum dat op hetzelfde terrein ligt en van dezelfde eigenaars is, trekt veel publiek voor het hotel en de brasserie. Dankzij de ruime, gratis parkeerruimte is het hotel aantrekkelijk voor groepen die een weekendje uitgaan met z’n allen. “En het leuke is dat die verschillende toergroepen zich hier heel makkelijk mengen. Ze zitten ’s avonds allemaal bij elkaar aan tafel om te praten over hun auto of hun fietstocht. Of ze staan nog na te kletsen op de parkeerplaats. Dat zie je toch niet overal.”

Multi-inzetbaar

Die warmte is ook voelbaar achter de schermen. Nicole: “We hebben een hecht team en besteden veel aandacht aan plezier en saamhorigheid. Van een jaarlijkse barbecue tot een curlingtoernooi en cocktailworkshops: we proberen iets extra’s te doen voor de mensen die hier werken. Want als zij het naar hun zin hebben, straalt dat uit naar de gasten. Ik geloof dat de meeste mensen die onderdeel zijn van ons team, ook echt hier willen werken. Ze komen niet alleen om geld te verdienen, maar ook voor elkaar. Ze kopen cadeautjes als er iemand jarig is, ze ruilen diensten met elkaar en hebben dingen over voor elkaar. Daar ben ik heel dankbaar voor.”

Nu het team met dertien vaste medewerkers en negen oproepkrachten op sterkte is, wordt ook steeds meer gewerkt aan multi-inzetbaarheid. Dominique: “Is er iemand van het ontbijt ziek, dan kan iemand van de bediening het ontbijt maken. En iemand van het ontbijt kan een telefoon opnemen. Iemand van de receptie kan ook borden voor de lunch lopen. Dus ze zijn allemaal op elkaar ingespeeld.” Nicole vult aan: “Wij hebben gasten die jaarlijks terugkomen omdat ons personeel zo vriendelijk is. We horen van gasten dat ze dat op heel veel plekken niet meer meemaken, omdat alles wordt geautomatiseerd.”

Keuken 180 graden gedraaid

Met het loslaten van het Westcord-concept, moest voor de brasserie een nieuwe aanpak worden bedacht. Was bij Westcord een fatsoenlijke maaltijd voor de zakelijke gast het belangrijkste doel, Hotel Inn Salland wilde ook gasten uit de regio verleiden om bij een familiediner of vriendenlunch voor de hotelbrasserie te kiezen. Nicole: “Het moeilijkste bij een hotel is de drempel wegnemen voor gasten die hier niet overnachten. In een dorp werkt mond-tot-mondreclame het beste, dus we hebben ons best gedaan om een connectie te krijgen met het dorp. Dat lukte. De ene buurvrouw nam de andere mee en uiteindelijk kwam de hele straat hier eten!”

Ondertussen heeft de brasseriekeuken ook een grote ontwikkeling doorgemaakt. “Wij hebben in 2021 een chef aangenomen, Sietse Dokman, een jongen van onze leeftijd. We hebben hem de vrijheid gegeven om zijn passie achterna te gaan en te laten zien wat hij kan. Hier heb je onze keuken, jij mag het invullen. Dat heeft hij tot zijn verantwoordelijkheid gemaakt en hij heeft de keuken 180 graden omgedraaid. Nu hebben we een brasserie waar heel veel mensen met liefde naar terugkomen. Uit Zwolle, uit Nijverdal, noem maar op. Bedrijven houden hier hun zomerborrels. We hebben nu echt een naam hier. Dat was onze droom.”

Feest, diner en overnachting

De bijzondere sfeer van het gebouw is een belangrijke onderscheidende factor van Hotel Inn Raalte. “De foto’s op de boekingskanalen spreken tot de verbeelding, meer dan van een modern hotel. Dat horen we vaak terug van onze gasten. Maar we onderscheiden ons ook met onze split level familiekamers. De kinderen hebben hun eigen plekje op de vliering. Dat vinden ze fantastisch. En de ouders vinden het ook prima, want het is voor hen natuurlijk voordeliger dan een extra kamer.”

Voor de korte termijn ligt de focus nu op het versterken van de all-in-formule: feest, diner en overnachting. “We zijn een kleinschalig hotel met 41 kamers, heel geschikt voor een bedrijfsfeest, familiefeest of bruiloft waarbij gasten kunnen blijven slapen. We willen er in deze regio om bekendstaan dat je hier niet alleen kunt slapen, maar een compleet evenement kunt beleven,” zegt Nicole.

Daarnaast willen de zussen de bezetting structureel verbeteren. Dominique: “Voorheen deden we de marketing zelf met een beetje hulp van onze channelmanager Lighthouse, voorheen Stardekk en Cubilis, maar we werden daarbij constant afgeleid door het werk op de vloer. Het kiezen van onze boekingskanalen was vooral nattevingerwerk. Als die kamers maar vol kwamen. Nu hebben we iemand aangenomen die zich fulltime richt op prijsstrategieën, doelgroepen en de juiste platforms. Een belangrijke kans zijn Duitse gasten, die graag in Salland komen. Daar deden we tot nu toe veel te weinig mee.”

Ouderwetse windmolen?

Sinds het allemaal beter gaat, hebben de ondernemers ook de nodige investeringen gedaan. De televisies uit het jaar 2000, de matrassen en de douchekoppen zijn vervangen, de parkeerplaats is verhard en het terras is verbeterd. Isolatie is het volgende project. Nicole: “Dit gebouw lijkt oud, maar het staat er pas sinds 2010. De oude uitstraling komt door de gerecyclede bouwmaterialen, waar het voor 85 procent uit is opgebouwd. De eigenaar heeft het pand laten bouwen met gebruikte onderdelen van oude Poolse boerderijen. Er is geen deur of raam hetzelfde. De poortdeuren komen uit Egypte en in de gevel zijn beelden verwerkt die uit kerken komen. Aan de voorgevel hangt Christoffel, de beschermheilige van reizigers.”

Het pand is dus heel duurzaam tot stand gekomen, maar energiezuinig is het niet. De isolatie van de hotelkamers is het eerste actiepunt op de verduurzamingsagenda. “We zijn ook aan het nadenken over hoe we zelf energie kunnen opwekken zonder afbreuk te doen aan de authenticiteit van het gebouw. We twijfelen over zonnepanelen. Een ouderwetse molen zou leuk zijn, daar denken we over na en we zijn met de gemeente in gesprek over subsidie. De gemeente wil dat we over zichtbare aanpassingen overleggen, omdat het gebouw kenmerkend is voor het aanzicht van Raalte.”

Als ondernemers in Salland voelen Dominique en Nicole vooral veel saamhorigheid. “Er zijn veel jonge ondernemers hier in de regio die voor elkaar klaarstaan om elkaar te adviseren of een kopje koffie te drinken samen. Sallandse ondernemers willen elkaar graag leren kennen en ze gunnen elkaar wat. Soms ruilen we een zak ijs tegen een zak friet met onze buren. En als onze gasten zin hebben in iets wat wij niet op de kaart hebben, schnitzel bijvoorbeeld, dan sturen we ze met liefde door naar een conculega. Als we overboekt zijn, sturen we mensen door naar een ander hotel in Raalte. Dat doen we over en weer.”

Samen sterk

Veel mensen verwachten dat het lastig is om met je zus samen te werken, maar daar hebben Dominique en Nicole nooit last van. “Wij hadden altijd al een sterke band. Mijn zus is ook mijn beste vriendin. We kunnen heel eerlijk tegen elkaar zijn, soms misschien wat directer dan tegen iemand anders. Maar we laten dingen ook weer snel los. Na een paar minuten kunnen we besluiten samen een wijntje te drinken of een film te kijken. Ook privé doen we veel samen.”

Vanaf het begin was duidelijk waar ieders kracht lag. Dominique staat vooral aan de voorkant, op de vloer, dicht bij de gasten en het team. Ze regelt de dagelijkse gang van zaken, ziet wat er speelt en zorgt dat feesten en partijen goed verlopen. Nicole richt zich vooral op de achterkant van het bedrijf: administratie, HR, strategie en toekomstplannen. Dominique: “Ik ben van de ideeën en de analyses, maar ik zoek vaak bevestiging. Nicole kan snel schakelen, knopen doorhakken en zegt vaker: laten we het gewoon proberen. Dat maakt ons flexibel.”

De derde en jongste zus, Sharon Hutten, heeft ook haar inbreng in het bedrijf gehad. Dominique: “Ze heeft kunstacademie gedaan en ze heeft ons logo ontworpen. In het begin wilden we haar ook betrekken bij de marketing, maar we hadden algauw door dat de horeca niet haar passie is. Ze vindt het prima dat wij het met zijn tweeën doen.”

Vooruitkijken

Vader en moeder Hutten zijn op de achtergrond altijd steunend aanwezig geweest, maar hebben nooit een vinger aan de pols gehouden in de bedrijfsvoering. Nicole: “Als we een grote partij hebben, dan staat mijn moeder klaar om ’s avonds te helpen de tafels leeg te halen en mijn vader doet graag een klusje in het hotel. Ze komen ook graag hier eten en zelfs als het heel druk is maken we altijd een plaatsje voor hen vrij.”

De druk om te presteren is inmiddels een stuk minder, want de garantstelling van pa en ma is niet meer nodig. “Het is bevrijdend dat we die eerste periode hebben overbrugd en groei zien in de mogelijkheden die we de laatste jaren hebben uitgevoerd. Nu kunnen we echt vooruitkijken!”

Fotografie - Sander Baks

Blijf op de hoogte!

Twee keer per week het actuele en relevante hotelnieuws in uw mailbox? Registreer hier voor onze digitale nieuwsbrief en blijf op de hoogte.

Overig nieuws