Toen de gemeente Assen tien jaar geleden haar plannen kenbaar maakte voor de bouw van een schaats- en zwemcentrum, deden de wethouders niet al te moeilijk over de kosten (40 miljoen); het aantal bezoekers zou immers rond de 600.000 komen te liggen. Helaas bleef het aantal steken op circa 200.000. De malaise begon. Als redder in de nood werd - vijf jaar geleden - ondernemer Hennie van der Most binnengehaald. Het vertrouwen in hem was groot.
De gemeente Assen verkoopt in 1996 het complex DeSmelt voor het symbolische bedrag van één gulden aan Van der Most, die vervolgens 20 miljoen gulden investeert in het complex. Van der Most: ‘Ik sprak met de gemeente af dat ik van DeSmelt een mooi bedrijf zou maken, met de formule “recreatie plus hotel”. Ik ben begonnen met het restaurant, de bar en het café, die alledrie ten dienste van het hotel moesten komen. In de beginjaren moest er elk jaar een miljoen bij; het laatste jaar zelfs twee miljoen.’
Teneinde zijn investeringen van de afgelopen jaren terug te kunnen verdienen, dient Van der Most aanvragen in voor een rondom de schaatsbaan te bouwen hotel met 350 kamers, bioscoopzalen, een tennishal en een tentoonstellingshal. De gemeente Assen heeft daar wel oren naar, maar twee omwonenden gooien roet in het eten. Deze twee spelen de ‘milieukaart’. Schrijft de wet niet voor dat een gemeente een officieel onderzoek moet laten uitvoeren naar de mogelijke effecten van zo’n project voor het milieu, als er meer dan 500.000 bezoekers verwacht worden?
De gemeente komt in haar tellingen niet verder dan een discutabele 485.000 bezoekers; zo’n milieu-effectrapportage (MER) is volgens de gemeente dan ook niet nodig. Volgens de bezwaarmakers maakt de gemeente zich met die houding sterk verdacht; zij besluiten bij de Raad van State alsnog een MER af te dwingen.
Van der Most: ‘Een hotel maakt geen lawaai. Maar wat mij nog het meeste stoort, is het feit dat tien jaar geleden niemand bezwaren had tegen het plan van de gemeente. Destijds was sprake van 600.000 bezoekers.’ De Raad van State zal zich pas het komende voorjaar over het bezwaar buigen. Tot die tijd moeten de plannen de ijskast in. Mochten de bezwaren van de omwonenden gehonoreerd worden, dan duurt het zeker nog twee jaar voordat Van der Most met zijn project - eventueel - verder kan gaan. ‘Ik wil volgend jaar weten of ik nu wel of niet een hotel mag bouwen,’ zegt hij grimmig. ‘Komt het hotel er niet, dan verkoop ik het hele complex weer aan de gemeente Assen. Of ik doe de deur op slot tot ik wel een vergunning heb om te bouwen, want zo kan het niet langer.’
HM302001
